قول (اسامی و اوصاف قرآن)
«قول» یکی از اسامی و صفات قرآن است. «قول» به معنای کلام یا لفظی است که بر زبان میآید. آیه ۵۱ سوره قصص میفرماید: «وَلَقَدْ وَصَّلْنَا لَهُمُ الْقَوْلَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ»؛ ما آیات قرآن را یکی پس از دیگری برای آنان آوردیم؛ شاید متذکر شوند.
علامه طباطبایی در ذیل آیه مذکور میفرماید: «توصیل از باب تفعیل مفید تکثیر است و معنای آیه این است که ما نازل کردیم بر آنها قرآن را پیدرپی؛ یعنی آیهای پس از آیهای و نیز سورهای درپی سورهای دیگر. بنابراین، در آیه مذکور کلمه «قول» بر «قرآن» اطلاق شده است».
همچنین آیه ۱۳ سوره طارق میفرماید: «إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ»؛ این (قرآن) سخنی است که حق را از باطل جدا میکند.
در این آیه نیز «قول» از اوصاف قرآن شمرده شده است. علامه طباطبایی میفرماید: ضمیر «انه» به قرآن برمیگردد؛ بنابراین «قول» وصف قرآن خواهد بود؛ یعنی قرآن کلامی قاطع و روشنگر (حق از باطل) است.
منابع
قرآن | |
متن و ترجمه قرآن | |
اوصاف قرآن | (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن) |
اجزاء قرآن | آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه |
ترجمه و تفسیر قرآن | تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن |
علوم قرآنی | تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه |
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ | |
تلاوت قرآن | تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن |
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن |